Karelerim

Özet gibi hayatım, aklımdan akıp geçen düşlerim. Siyah beyaz film karelerimin içinde arıyorum renklerimi. Özümde her tondan renk açarken zamanında artık onları aramakla meşgulüm. Yitirmişim olumlu düşüncelerimi, zaten renksiz tonlarda boyadığım resimlerimin nedenide bu. İstiyorum aslında cıvıllığımı tekrar, ama istemekle olmak arasındaki dağ farkının farkındayım. Kadere ve bundan dolayı doğmuş olan hayatın süprizlerine inanıyorum, buna inandığım için bu yolda yol kat etmenin yada kat etme ihtimalinin olasılığını bile kabul etmiyorum. Sessizliğimi korumaktan başka yaptığım ve yapacağım bir şey yok. Sessizliğim dışa yönelik, içimde çığlık haline dönüşen düşüncelerim, kurgularım ve aramalarım var oysaki. hayatın bir ucundan tutma isteğiyle yanıp tutuşuyorum aslında, yapamıyorum. Çok çaresiz kaldım yine gecelerde. Geceler ki şu an özümü anlatıyor. Ara sıra gidiyor bu yanlızlık, aldatıyor beni, aldanıyorum her zamanki gibi, ama ansızın kapımın ziliyle ürpertinin gelmesi bir oluyor. Yine aynı his geçiyor karşıma yerleşiyor beynime. Bir çağ atlatıyorum sanki, geçmesini bir an önce istediğim bir çağ. Olur olmaz tepsilerde önüme sunulan şeyleri düşürmemek için okadar dikkat ettim ki halbuki ben. Düşmesin diye bir çok rengimi kenara koyabildim gözümü kırpmadan. İçimde hep aynı güç itekledi beni "GÜVEN". Her yer de yazılmış çizilmiş her karede "güvenme" dense bile onları yazılmış çizilmiş olarak kabul edip yine döndüm süprizlerle dolu hayata. Güvendim. Güvenimin vermiş olduğu cesaretle yaptım yaptığım şeyleri. Yapmamalıydım. Pişmanım. Üzüldüm. Ağladım yine olmadık şeylere. Oysaki her damla göz yaşım beni sevenlerin yüreğine bıçak gibi saplanırken. Engel olamadım dur diyemedim hissetmemen gereken şeylere. Suçlumuyum? Değilmiyim? Değilsem neden cezamı çekiyorum? Kötü düşünmedim kimseye yüklemeden renksizliği, kendi yolumda bir anı olarak kabul ettim yine her şeyi..İçerledim ama hissettirmedim. Ana insanlarımız siyah beyaz, ben ise arasındaki binbir tad kazandıran renkli film sahnelerini çekmeye çalışan, imkansız dağları görmeye çalışan, güneşi özleyen, suda yüzmeyi öğrenmeye çalışan, düşen ama kalkmaya çabalayan bir çocuk hissiyatındayım...