omuzlardaki yükün agir geldigi zamanlarda, noktasiz "i"leri yazamadigimiz ülkede korumaya calistiklarimizin hafife alindigi günlerde, serit gibi gecti film sahneleri yine kafamdan. Olanlar ve olmayanlar diye ayirt edilebilen soru cevap seklindeki yasanilanlar. Güclükle ve israrla ilerledigimiz su daglarda, iyi bir sey yapinca kendimce, sasirtan yenilikler karsimda. Iyi güzelde dürüstlük gidince karariyor tencerenin dibi. "Rahat ol ve en önemlisi kendin ol" aslinda bu isin recetesi, ozaman ki acilir kapinin kilidi. Tencerenin dibini karartmadan yetis bence eve, vaktinde iyi pisen yemeklerle oturalim soframiza ki tadi ciksin, eglendirsin ve en önemlisi mutlu etsin. Bir damla hasret ve birazda ümitle yine yeniden...
Dienstag, 15. Juli 2008
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen