Söze gel

Sözcükler dil olmus anlatacaklarima süs olmus..

Tanri misafiri

Durgunmu orda deniz?
Orman yandimi?
Anahtarin kilide uymaz oldu dimi?
Sarmasiklar kafandami yeserdi?
Dinledigin sarkiyi unutamadin dimi?
Bir isim var herhalde..
Duyamadigin bir ses?
Oturdugun yerden kalkamiyorsundur simdi..
Anladim.
Hay allah, e hosgeldin ozaman!

Gecenin köründe

Tariflerinin uymadigi anlar, gerceklerin kokusunu alabildigin anlardir.

Yine Yeni(?!) Yeniden

omuzlardaki yükün agir geldigi zamanlarda, noktasiz "i"leri yazamadigimiz ülkede korumaya calistiklarimizin hafife alindigi günlerde, serit gibi gecti film sahneleri yine kafamdan. Olanlar ve olmayanlar diye ayirt edilebilen soru cevap seklindeki yasanilanlar. Güclükle ve israrla ilerledigimiz su daglarda, iyi bir sey yapinca kendimce, sasirtan yenilikler karsimda. Iyi güzelde dürüstlük gidince karariyor tencerenin dibi. "Rahat ol ve en önemlisi kendin ol" aslinda bu isin recetesi, ozaman ki acilir kapinin kilidi. Tencerenin dibini karartmadan yetis bence eve, vaktinde iyi pisen yemeklerle oturalim soframiza ki tadi ciksin, eglendirsin ve en önemlisi mutlu etsin. Bir damla hasret ve birazda ümitle yine yeniden...

Soru

Düsünsene

Korktugun rüyalar rüya olmaktan cikmis
Icin ezik, etrafin kara
Bosluklari doldurma cabasi da gitmis
Kafandaki o ufak salter bozulmus
Her sey ayni tonlarda hala
Degisen hic bir sey yok (senin gözünden)
Sanki gitmekte oldugun yol hep ayni yere cikiyor
Masallardaki karakterlere gercekten özeniyorsun
Yapmak istediklerini bir türlü yapamiyorsun
Yükün agir geliyor, ama aslinda yükünü de göremiyorsun
Hava günesli umrunda degil
Yagmur hüzünlendiriyor seni
Geziyorsun, ama yorulmuyorsun
Kapini acmak zor geliyor, bunalti pesinde
Perdeler acik veya kapali fark etmiyor
Duydugun her kötü hikaye yi kendi hikayenmis gibi yasiyorsun
Ve yine kendine üzülüp kendini eziyorsun
Bu haldeyken

Ne yaparsin?